10 oktober 2009
In januari van dit jaar won de Harense band Tadpole de bandwedstrijd Cover It Up. De 1e prijs was een felbegeerde opname in Abbey Roden. De producer was als jurylid aanwezig en schreef hierover een item (lees hier).
Afgelopen zaterdag kwamen de gelukkige bandleden hun prijs incasseren. Er werden 3 nummers van eigen hand opgenomen. Abbey Roden is altijd blij met nieuwe demo's voor de website en voegt de opnames van Tadpole gaarne toe..
Klik hieronder om de proefmixen van Tadpole te beluisteren:
Please docter
In the middle of the night
When I saw you
Tadpole bestaat uit vier Groningse studenten met hun roots in het buurdorp Haren. Het vrolijke gezelschap bestaat uit 4 vrienden waarvan er eentje geen jongen is. Zij is overigens de zangeres van de band en dat valt niet te zeggen over de drummer, gitarist en de basgitarist. De muziek is te omschrijven als een mix van funk en rock, met een dikke knipoog naar het eind van de jaren 60. De band heeft een aantal talentenjachten gewonnen en wie weet wat er verder nog staat te gebeuren...
Onze helden nemen naast vochtig herfstweer hun prijs mee naar de studio. Deze prijs bestaat uit een patserige waardecheque die aan de winnaars van Cover It Up werd uitgereikt. Het spreekt vanzelf dat deze waardebon een collector's item gaat worden, vandaar dat in de studio een strijd losbarst om het bezit hiervan. De begerenswaardige bon hangt tegenwoordig aan het prikbord in de studio en het is dus duidelijk wie hier uiteindelijk de winnaar is geworden.
uit het leven van een waardecheque..
Tadpole houdt van hard en rouw; liever geen digitale drumstellen, versterker emulaties en honderden overdubs. Ze willen klinken zoals op het podium! Op een paar gitaaroverdubs en de zang na zijn de nummers in één keer op de band gezet.
De 3 mannen zijn zo goed op elkaar ingespeeld dat tegelijkertijd opnemen eigenlijk de enige manier is om hun geluid goed te vangen. Het enorme drumstel en de loeiharde gitaarversterker worden fysiek verscheiden. De versterker wordt in de control-room gezet waardoor de producer tijdens de opnames zowat achter het mengpaneel wordt geblazen. De buizen in de Marshall-versterker klinken namelijk pas goed als het volume tot een onmenselijk niveau wordt opgekrikt. Om deze muur van geluid goed op te vangen worden 3 microfoons op verschillende plekken voor de versterker gezet. En nu we het daar toch over hebben kan een kort verhaaltje over microfoons geen kwaad..
Een extra verhaaltje over...
Produceren is een vak op zich en er valt altijd wel wat bij te leren. Tijdens het afmixen van Tadpole blijkt weer hoe moeilijk het is om een goede opname met alleen maar microfoons te maken. De plaatsing is heel belangrijk, maar ook de ruimte waarin wordt opgenomen draagt bij aan het geluid. Het blijft natuurlijk een leerproces maar vergeleken bij een jaar geleden lijkt het niveau hier toch te verbeteren. Dat komt allereerst natuurlijk door de gebruikte microfoons. Toen Abbey Roden in juni 2008 begon waren slechts een Apex 430, Shure PG48 en 4 budget Samson microfoons aanwezig. Je zou kunnen stellen dat je hiermee geen goeie opname van Tadpole had kunnen maken. Omdat er ook nog wel eens voor een sessie betaald wordt konden het afgelopen jaar meer en betere exemplaren worden aangeschaft. Op microfoongebied kan het altijd beter maar toch is er nu een kwaliteits-set voorhanden die voor de meeste opname situaties toerijkend is.
Laten we eens kijken wat voor deze opnames is gebruikt. Misschien is dit meer iets voor de audiofielen onder onze lezers, maar die zullen er ongetwijfeld ook zijn...
Allereerst 3 microfoons die gezamelijk de geluidsgolf uit de gitaarversterker moeten opvangen. Direct tegen de speaker een Audix I5, daarachter een Sennheiser MD421 en wat verderop een AKG C414 voor het geluid van de ruimte. Met 1 microfoon voor de speaker lukt het vaak niet om dat brede geluid te krijgen wat je zoekt. Met 3 microfoons is het heel goed opletten waar je ze neerzet om te voorkomen dat het geluid van de ene microfoon de andere juist opheft in plaats van versterkt (uit fase heet dat, als je dat natuurlijk nog niet wist).
Op het drumstel worden nog eens 9 microfoons losgelaten, zo komen de sporen wel vol.. Op de snare en boven de toms elk een Sennheiser e904, onder de snare een Shure SM57, op de hihat een AKG C1000, in de basedrum een AKG D112 en boven de bekkens 2 Oktava MK012's.
Om het af te maken wordt na de tijd de zang ingedubt op een combinatie van de AKG C414 en een Sennheiser MD421.
Samengevat kun je stellen dat er een setje leuke microfoons voorhanden is en dat het gebruik ervan steeds beter gaat. Dat er nog veel valt te leren en verbeteren blijft een feit. O ja, en dat er ooit een Neumann U87 komt ook.
En van het verhaal over de microfoons komen we weer terug bij Tadpole. Rest nog te vertellen dat de muziek wordt verzonnen door de drie mannen. De tekst daarentegen wordt geschreven door het enige lid van het andere geslacht. Wie weet horen we we nog meer van deze muzikale Harenaren. Hopelijk komen er nog vaak bands als deze lang; goedklinkende eigen nummers, een herkenbaar geluid en ze zijn nog aardig ook...
Kijk ook eens op de site van Tadpole.
Joline Bakker - zang
Marco Boers - gitaar
Daniël Cats - basgitaar
Alan Luring - drums
*